Αφομοιώθηκε λοιπόν ο Γκυ Ντεμπόρ, όπως πάντοτε φοβούνταν οι ορθόδοξοι οπαδοί του ή όπως εύχονταν εκείνοι που θεωρούσαν ότι είναι αδύνατο να ζήσει κανείς όλη του τη ζωή ενάντια στο "θέαμα"; Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι πια "παράνομος" συγγραφέας, κάθε άλλο μάλιστα. Έχει γίνει όμως ένας συγγραφέας σαν όλους τους άλλους, κλειδωμένος στο κάλπικο πάνθεον των κλασικών μοντέρνων; Συνεξετάζοντας τις απόψεις του Ντεμπόρ για τις καλλιτεχνικές πρωτοπορίες και το "τέλος της τέχνης" με αυτές του Τέοντορ Αντόρνο, ο Ινσελμ Γιάππε ξαναθέτει το ερώτημα.