"...Κάποτε, πάνε χρόνια αρκετά, είχα δει στον ύπνο μου, -σ εν απ τα παράδοξά μου όνειρα, που άλλοτε συνήθιζα να γράφω τακτικά, και που έχουν σχηματίσει ήδη τόμο, που δεν πιστεύω, βέβαια, να δει, ποτέ, το φως,- είχα δει, λοιπόν, ότι κρατούσα ένα βιβλίο που φυλλομετρούσα, είχε κείμενο πολύ κανονικό, -αλλά το κείμενο αυτό, σε κάθε φράση, το αντικαθιστούσε μια εικόνα, χρωματιστή και υποβλητική, που συμπλήρωνε, παραστατικά, την έννοια της. Κι όχι μόνο τούτο: στα σημεία που το κείμενο έκανε λόγο, έξαφνα, για κάποια μελωδία, άκουγα αυτή τη μελωδία, ν αναδίνεται, με τρόπο εντελώς μυστηριώδη, μέσ απ τις σελίδες του βιβλίου! Κι εκεί που γινόταν λόγος για κάποιον κήπο, ή για κάποιο άρωμα, οσφραινόμουν το άρωμα εκείνο, που έβαινε, δεν ξαίρω πώς, μέσ απ τις σελίδες του βιβλίου! Και την ώρα που το φυλλομετρούσα, έλεγα, τάχα, με το νου μου, στ όνειρό μου, πώς εκείνο το θαυμάσιο βιβλίο, ήταν μια πολύτιμη εφεύρεση, που είχε βρει τον τρόπο, συνδυάζοντας όλες μαζί τις τέχνες, να ζωντανεύει, μ απερίγραπτην ακρίβεια, τις εντυπώσεις, στο μυαλό του αναγνώστη, από την αφήγηση του σχετικού κειμένου... Μόνο μ ένα τέτοιο μαγικό βιβλίο, θα ήταν ίσως, δυνατή μια κάπως πιο πιστή καταγραφή των παιχνιδιών του υποσυνειδήτου!" Ναπολέων Λαπαθιώτης "Νεοελληνικά γράμματα" Σάββατο 27 Απριλίου 1940 Το εκτενές προσωπικό δοκίμιο του Τάκη Σπετσιώτη συνοδεύεται από 63 αθησαύριστα πεζά ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, καθώς και από έγχρωμα έργα του Άγγελου Παπαδημητρίου, βασισμένα στη ζωή και το έργο του ποιητή.