ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΜΥΘΟΙ Ποιος λόγος καθησύχασε τη βία τ ουρανού τη μονοπόδαρη αστραπή, την αστραπή την πιο μικρή από τις άλλες και την πανέμορφη, την πράσινη αστραπή; Και ποιος το αιώνιο σύθαμπο καθάρισε, για να φανεί η πατρίδα της φωτιάw και πιο ψηλά το κράτος της ομίχλης; Για να φυσήξει σαν πνοή ο πρώτος άνεμος, να βγει στη θάλασσα του φεγγαριού το πλοίο; Ποια πόρνη εξημέρωσε τον γιο των κοπαδιών, εκείνον που δεν μοιάζει με κανέναν, μαθαίνοντάς του κάθε τέχνη της γυναίκας; Χαρίζοντάς του απλόχερα επιθυμίες των θεών, μα πιο απλόχερα τη μοίρα των ανθρώπων. Φορέματα δεν πέφτουνε στους ώμους της ούτε λινά εσώρουχα το στήθος της σκεπάζουν, καμιά κορδέλα δεν της δένει τα μαλλιά· μόνο η ανάσα της σαν ράντισμα βροχής τον κόσμο μαλακώνει. Ποιος βασιλιάς άφοβα είδε την αυγή ν ανασκιρτά σαν φως έξω απ τον ήλιο; Απ τη στιγμή που του έδεσε γερά τον αφαλό η ίδια μαμή που αφαλόκοψε την κτίση, χτυπούσε, λένε, τις καμπάνες για το κέφι του. Κανείς δεν ήτανε να του αντισταθεί, και η περηφάνια του, ένα μπόι πιο ψηλή, περνούσε πάνω από το γέλιο και τη λύπη. Aγριος ταύρος δυνατός, λένε, ο πόθος του νύφη παρθένα δεν παρέδωσε σε γάμο. Σφίγγα, λιοντάρι, χερουβίμ, γυπαετός, (σκυφτό το πνεύμα πάνω απ το κεφάλι μου) ένα κομμάτι γης που τους θεούς τάχα με τους ανθρώπους αδερφώνει. (Η μούρη του χωμένη στα χαρτιά μου.) -Πάλι τα ίδια φίλε μου; Πάλι στους μύθους ψάχνετε τα βρείτε πώς έγινε η κόμη αστερισμός; Αφήστε πια τα εν αρχή και τις κοσμογονίες, ανοίξτε και καμιά εφημερίδα να δείτε λόγος τι θα πει, ποια είναι η πόρνη, ποιος ο βασιλιάς, ποια η κυρία των μαχών, το άστρο των θρήνων· στα γεγονότα αγαπητέ, στα γεγονότα. Οι κάτοικοι του ορίζοντα θερίζουν βρώμη δίπλα απ τις ψυχές· μικρογραφώντας τα βουνά φέρνουνε πιο κοντά τις κορυφές με την καρδιά τους. Όμως τον μήνα των σκιών, καθώς στομώνουν ένα ένα τα δρεπάνια, σκουπίζουν τον ιδρώτα απ τις παλάμες τους, ντύνονται ρούχα καθαρά κι εκεί, στον δρόμο του άρματος, προτού οι τροχοί τη σκόνη ξεσηκώσου, χύσουν κρασί, κόβουν στη μέση το ψωμί και το αφήνουν. Μισό για πρωτοσέλιδο, μισό για επιφυλλίδα. Τα γεγονότα, προπαντός. Τα γεγονότα.