Ο μικρός Περικλής μέσα από τις μαγικές ιδιότητες μιας καραμέλας θα ψυχαγωγηθεί και θα μάθει....

ΦΥΓΗ Οι λέξεις μου σήμερα άρχισαν ν’ αργοκυλούν μελωδικά....

Ο Κοκτώ θαύμαζε και λάτρευε την Πιάφ....

...

Πέρα απ’ το χρόνο, μέσα σ’ ένα χώρο που η φύση οργίαζε, άκουσα τις ιστορίες των γυναικών που θα διαβάσετε....

Εμείς φτιάχνουμε μια οικογενειούλα, πιθηκάκια και πάπαλα! Εσείς βρε θεόμουρλοι, τι θέλατε και φτιάξατε ένα εξάμβλωμα σαν τον καπιταλισμό; Μαζόχες είσαστε, να ζείτε σ ένα σύστημα εξάρτησης; Όλα είναι εξαρτημένα από δεσμά κι από δεσμεύσεις: μια απέραντη σκλαβιά, μια κατάντια ζωής, αλλά κυρίως ψυχής, γιατί οι ψυχές σας ζουν τρομαγμένες κι ολομόναχες, μέσα σ έναν κόσμο απάτης....

Αναστρεφόμενοι με την ιστορία του ανθρώπου, αντιλαμβανόμαστε πως είναι αδιανόητη χωρίς τους βασικούς κοινωνικούς θεσμούς, στα στοιχειώδη ερείσματα των οποίων οικοδομείται ο άνθρωπος ως κοινωνικό ον....

Ποια ήταν τα κίνητρα αυτών, που ξεσηκώθηκαν το 1821; Γιατί το έκαναν; "Για του Χριστού την πίστιν την αγίαν και της πατρίδος την ελευθερίαν"; Ήταν εθνικά τα κίνητρά τους ή θρησκευτικά ή και τα δυο μαζί, όπως κατά κόρον προπαγανδίζεται από τη δημιουργία του κράτους και εντεύθεν; Ή μήπως ήταν κοινωνικά/ταξικά, όπως υποστηρίχθηκε αργότερα, από ορισμένους αριστερίζοντες θεωρητικούς; Αν ανατρέξουμε στα κείμενα που μας άφησαν οι ίδιοι οι "αγωνιστές" του 21 (απομνημονεύματα κ....

Σ αυτό το βιβλίο συστεγάζονται δύο κορυφαίες μορφές του αγγλικού μοντερνισμού, και ειδικότερα του "ρεύματος της συνείδησης": Η Αγγλίδα συγγραφέας Βιρτζίνια Γουλφ με τους ανεπαίσθητους φευγαλέους τόνους της καθημερινότητας, η Βιρτζίνια Γουλφ που αποθεώνει τον μέσο αναγνώστη (common reader), η ιδεαλίστρια και φεμινίστρια Γουλφ που ξεπέρασε τον άρρωστο ψυχισμό της μέσα από την λογοτεχνία και την αγάπη της για τη ζωή....

ΖΗΣΕ....

"Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τα πιο "πιστά" όντα είναι οι δαίμονες, αφού "τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίσσουσι (φρίττουσι)" (Ιακ....

...

Το "Είναι και Λόγος" έχει αντικείμενο την παλινόρθωση της έκπτωτης από την νεωτερικότητα οντολογίας μέσω της αποκατάστασης της κλασικής ελληνικής φιλοσοφίας, των τιτανομάχων ιδίως περί της ουσίας Παρμενίδου, Πλάτωνος και Αριστοτέλους, αλλά και της ανάδειξης επίσης της σημειολογικής και εννοιολογικής μοναδικότητος της οικουμενικής ελληνικής γλώσσας....

Είναι άραγε οι ευτυχισμένες μας ώρες που μας παραπέμπουν σε μία αναθεώρηση ζωής; Ή μήπως οι δύσκολες, αυτές που αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα κληθούμε όλοι να αντιμετωπίσουμε, να επιβάλλουν αυτό το φλας μπακ; Και στις δύο περιπτώσεις θέλουμε μάλλον να αντλήσουμε δύναμη από αυτήν που κρύβουμε μέσα μας, να ανασύρουμε άλλοτε χαρά κι άλλοτε ελπίδα από εκείνο το "ντέπο" που φυλάμε όλοι για τέτοιες ώρες και το οποίο θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε με τη βεβαιότητα ότι έχουμε κάπου να στηριχτούμε....

Μάγια Μελάγια....