Κάθε πρωί η νύχτα αφήνει στην πόρτα μου το ανοίκειο...

Σύντροφοι, το ζώο αυτό είναι η εικόνα και της δικιάς μας ζωής...

Τα χέρια της κοπέλας κινούνται...

Βρίσκουν πράγματα να κάνουν τις μέρες...

Οι κάποιοι είναι οι άνθρωποι του οπτικού μας πεδίου...

«…Η κλεψύδρα αδειάζει, κόκκο τον κόκκο, και εγώ βυθίζομαι στην άμμο...

σήμερα θα σε αγαπή...

Αλλά εκείνη, η Μετάξω, ατίθαση κι ανυπάκουη, όλο χαριεντίζονταν με το κορμί της κι όλο το έδειχνε στους άντρες...

Βασισμένο στη ζωή της Μπρονισλάβα Βάις, αλλά και τριών μαγισσών που η καθεμιά τους σημάδεψε την εποχή της με την «ανίερη» συμπεριφορά της, η Παπούσα είναι ένα ποιητικό έργο που υμνεί την αξία της ζωής, την ύπαρξη, τη χαρά, τον έρωτα, αποτίοντας φόρο τιμής στη σπουδαία αυτή μα άγνωστη ποιήτρια...

«Να μην έχεις έναν Θ...

Όσο καιρό άνθιζε η κουτσουπιά, ο πίνακας γέμιζε μωβ άνθη, σύννεφα, θάλασσες, πουλιά, πρόσωπα, μάτια, συλλαβές, λέξεις...

Μία μετα-αποκαλυπτική ιστορία που γράφτηκε το 1937, πριν τις ατομικές βόμβες και πριν καν αρχίσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος...

Τα 19 ποιήματα αυτής της συλλογής τροφοδοτούνται τόσο, και κυρίως, από το συγκαιρινό του ελληνικό βίωμα, από την καθημερινότητα της γενιάς του όσο και από ένα διαχρονικό βίωμα, την προσωπική ματαίωση της απόπειρας προσαρμογής στην πραγματικότητα που επιβάλλει η σκληρή καθημερινότητα...

«Απαγορεύεται η είσοδος εις τους μη έχοντες υγρασία»...

Ο Στάθης εγκατέλειψε τη ζωή στην Αθήνα και εργάζεται σ’ ένα κρουαζιερόπλοιο...