Συγνώμη κύριοι, δίσεκτο έτος τα κρέατα δεν σιτεύουν ψυχοσταλάζουν γδαρμένα πάνω από το αλάτι του κόσμου Σαπίζει πέφτοντας ο ύπνος στα μπράτσα μας...

...Η νύχτα σβήνοντας...

Στις κορφές των βουνών υπάρχουν ναοί και στις σελίδες των βιβλίων ποιήματα...

Οκτώ ποιήματα, οκτώ στιγμιότυπα από την αρχαιότητα ως τον Ισπανικό Εμφύλιο, μέσα από την αφήγηση ενός αχρονικού ήρωα...

Η μουσική της Τουραν...

Υπάρχει ένα μαγικό κενό στην ποίηση της Εύας Σπαθάρα...

Στο πρώτο της μυθιστόρημα, το daphne nobilis, η συγγραφέας χαρτογραφεί χαρακτήρες –ενοίκους μιας πολυκατοικίας– των οποίων οι ζωές διασταυρώνονταικαι ελέγχονται απ’ τον κανονισμό της πολυκατοικίας...

Την ώρα που τα «Γράμματα σε μία Γυναίκα» έγιναν βιβλίο, οι παραλήπτριες έγιναν Γυναίκα...

αν και είναι αργά, είναι νύχτα, και εσύ δεν δύνασαι...

Η πάλη με τον Άγγελο ακολουθεί το νήμα των πραγματικών, ιστορικών γεγονότων που οδήγησαν τον Ντοστογιέφσκι στη συγγραφή του μυθιστορήματος Οι Δαιμονισμένοι...

Μία ανατρεπτική αλληγορία για ένα θέμα που παραμένει διαχρονικό...

«Όπως ο Ντοστογιέφσκι και ο Τολστόι, καθένας κατά τον τρόπο του, εκφράζανε με απόλυτη γενικότητα την ψυχή του ρωσικού λαού, έτσι και, κατά τη γνώμη μου, ο Ανατόλ Φρανς βρίσκεται, στην πιο παραμικρή λεπτομέρεια, σε βαθιά συγγένεια, με το πνεύμα του τόπου του...

Όπως καταγράφει ο Τζόνομπλ Γουίλφορντ στους New York Times, με εξαίρεση ίσως τον Σλήμαν, που η "εκστρατεία" του στην Τροία ήταν μια περιπέτεια, η ανασκαφή της αρχαίας πόλης ήταν πάντα ο εφιάλτης των αρχαιολόγων...

Σε έναν νοσοκομειακό θάλαμο δύο διαφορετικοί άνθρωποι προβαίνουν σε τρεις διαδοχικούς μονολόγους με θέμα τη μοναξιά, την ασθένεια, τον θάνατο, τη φιλία, τον έρωτα και τη ζωή...

Ο "Ανθρώπινος νόμος" ξεκινά εκρηκτικά...