-

Απ’ των ματιών μας τα ρείθρ’ αναθάλλει το κατακερματισμένο του κόσμου κορμί...

-

Ωροσκόπιο Μυρίζει...

Μέσα μου νιώθω ένα άγριο κενό Έχω βδομάδες μήνες χρόνια να ηρεμήσω, αν υπήρξα ήρεμη ποτέ Λύγισέ με κυριάρχησέ με εξαπάτησέ με, μόνο μη σωπαίνεις Δάκρυα κόκαλα σάλιο, ιστοί ούρα σπέρμα, αυτά υπάρχουν μέσα μου Η ζωή μου δεν διαφέρει από τη ζωή άλλων ανθρώπων Κι ό,τι απομένει είναι πάντα απαλό *** Δεκατρείς ιστορίες για την υφή, το βάρος και το μέγεθος αυτού που απομένει όταν οι άνθρωποι που αγαπήθηκαν μετεωρίζονται στο κενό...

«Ένα σύννεφο σκόνης σηκώθηκε όταν ο γερανός εναπόθεσε την ασβεστολιθική πέτρα μισό βήμα πιο πέρα...

Το μάτι της βελόνας είναι μια συλλογή από ιστορίες που αναφέρεται σε περιστατικά της ζωής καθημερινών ανθρώπων, τα οποία είναι αρκετά μικρά ώστε να χωρούν στο «μάτι της βελόνας» δεν είναι όμως διόλου ασήμαντα...

Βαθιά στο βάσανο ενεδρεύουν σεισμοί Όλη αυτή η προσπάθεια για ύψη και τελικά μας έκανε προσωπική υπόθεση ο κατήφορος...

(1863–το 54ο Σύνταγμα παρελαύνει στην Beacon Street της Βοστώνης) 54ο Σύνταγμα Η μέρα σηκώνεται απαράλλαχτη και η Βοστώνη καμαρώνει για τα πάρκα της είναι αλήθεια πως ο χρόνος βαθαίνει τα αισθήματα τη θλίψη την οργή την τρυφερότητα μπροστά απ´ τις υπέργηρες φτελιές περνά σακατεμένο το σύνταγμα των μαύρων στρατιωτών κρατώντας τη σημαία του πίσω του βαδίζει απαγχονισμένο το σώμα του John Brown μια ανεμώνη χοροπηδά μες στο λιλά παλτό της...

ωδή σιωπηρή προς το αφόρητο Εγώ και η ύπαρξη περισσεύουμε...

[ Η αγάπη χτίζεται στον βυθό μαργαριτάρι κάτω από στρώσεις φωσφορίζουσας ζωής...

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η κριτική αποτίμηση του ποιητικού έργου των Ελληνίδων δημιουργών δεν έχει απασχολήσει συστηματικά τις φιλολογικές σπουδές...

-

…Θέματα διαχρονικά, οικουμενικά, πανανθρώπινα που ο συγγραφέας τα αναδεικνύει άμεσα και απέριττα με την πυκνή και υπαινικτική του γλώσσα …...

Μια προσπάθεια, τίποτα άλλο, μια προσπάθεια να φτάσουμε απαλά, δίχως ενοχοποίηση, δίχως αυστηρή ματιά, χωρίς κριτική στο ανθρώπινο τραύμα...