ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ Ή ΑΓΑΠΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΟΥΣΙΑ Κι όταν ένα κομμάτι ψωμί απόθεσες στα νεκρικά μας βλέφαρα που γύρευαν εσένα, έφυγες Ιησού κι εμείς παράξενα σηκωθήκαμε μέσα στο απόγευμα· τόσο κοντά στη θάλασσα τόσο κοντά σε όσα το κύμα έλεγε για σένα...

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να αποκαταστήσει τη φήμη ενός φιλοσόφου που δεν εισέπραξε την εκτίμηση και την αναγνώριση που δικαιούταν τόσο στην Αγγλία όσο και στον υπόλοιπο κόσμο...

Σ’ αυτή την ανθολογία από την αρχή τέθηκαν: μία πρόσκληση, ένα στοίχημα και μία πρόκληση...

Πόση δύναμη μπορεί να έχει μια λέξη; Ελευθερία, ειρήνη, αγάπη...

«[…] Ο Χρονάς γράφει για τα μεγάλα θέματα της ζωής και της λογοτεχνίας –για τον θάνατο, τον έρωτα, τα αδιέξοδα, τη μοναξιά, το «περιθώριο»– σαν να έγραφε για πράγματα του καθημερινού του βίου...

Κείμενα: Αντόνιγιε Ι...

Διαλέγω το λευκό είναι ο τίτλος της ποιητικής συλλογής που πραγματεύεται τη συνειδητή επιστροφή στη χαρά και την αισιοδοξία...

Ο Σταύρος Βαβούρης υπήρξε μια ιδιαίτερη ποιητική μορφή των νεοελληνικών γραμμάτων που παρέδωσε ένα αυστηρά προσωπικό έργο, ένα «μίγμα “οργής” και συναισθηματικών κάμψεων, διαπεραστικής ειρωνείας και απελπισμένων λυρικών τόνων, δαιμονικής υπεροψίας και ανθρώπινης συντριβής», όπως θα πει ο Κώστας Στεργιόπουλος...

ΕΥΧΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙ Το φως της οθόνης στο πρόσωπό σου μες στο μικρό, ημίφωτο δωμάτιο κι εσύ ακολουθείς – μυστικοί κωδικοί, κρυφά μονοπάτια, εικόνες, ήχοι, φωνές οι φίλοι που βλέπεις αλλά δεν μπορείς ν’ αγγίξεις, το θέατρο σκιών – την ώρα που έξω ξημερώνει, σαν Οδυσσέας που δεν γύρισε ποτέ περιπλανιέσαι μόνος σου σε ξένους τόπους και περιμένεις· μια κάθαρση, μια επιστροφή έστω τυχαία, έστω για λίγο, έστω ψηφιακή...

Το βιβλίο αυτό συνδέει τρεις περιοχές επιστημονικού ενδιαφέροντος: την Εκπαίδευση Ενηλίκων, τη Διδακτική και το Mentoring...

Ο ένατος μήνας στη φορμόλη, διαδραματίζεται σε μια ενοικιαζόμενη γκαρσονιέρα ενός θέρετρου μιας επαρχιακής πόλης...

«[…] κατά τη γνώμη μου πάντα, ο εκφραστικός εντυπωσιασμός, το επιτηδευμένο, πάλι χάριν εντυπωσιασμού, λεξιλόγιο, οι ποικίλοι εξεζητημένοι αφηγηματικοί πειραματισμοί και αυτό που αποκαλείτε εσείς “λυρικές εξάρσεις”, εκτός του ότι δεν μου ταιριάζουν ως προς το ύφος, δεν είναι στοιχεία καλής λογοτεχνίας...

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΝΥΦΕΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ Πέντε νύφες γονατιστές καρφωμένες στον τοίχο του σαλονιού μου έχουν την πλάτη γυρισμένη απαξιώνουν την ύπαρξή μου παγωμένες κοιτούν την κουνελότρυπα που οδηγεί στη χώρα τού Ποτέ...

-

Τούτο το βιβλίο δεν είναι μία μόνο σύνθεση ερωτικών, ως επί το πλείστον, ποιημάτων, μήτε στις τόσες άλλη μια κραυγή απελπισίας...