Η νέα έκδοση του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, Η «Κιβωτός» του Μικρασιατικού Ελληνισμού, αποτελείται από δεκαεπτά δημοσιευμένα άρθρα του Ηλία Βενέζη στο Βήμα την χρονική περίοδο 1948 - 1972 και μία ομιλία του σε γεύμα των Ζαππίδων, ενώ στο επίμετρο δημοσιεύεται το μεγαλύτερο μέρος της αλληλογραφίας του με το ζεύγος Μερλιέ...
Στις σελίδες του βιβλίου καλύπτεται ένα μεγάλο εύρος της ιστορίας και του πολιτισμού των Ρωμιών της Πόλης και επιχειρείται μια ιστορική σκιαγράφηση της ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης στη μεγαλύτερη διάρκεια του 20ου αιώνα...
Στον παρόντα Ε´ τόμο, πυρήνα αποτελεί η διαπίστωση ότι στη βυζαντινή οικουμένη ολοκληρώνεται η ανθρωποκεντρική μεθάρμοση του ελληνικού κοσμοσυστήματος και αναδύονται οι θεμέλιες προϋποθέσεις για τη μεταβολή κλίμακας, εντέλει για τη μετάβαση από τη μικρή στη μεγάλη κλίμακα που ορίζει το κράτος έθνος...
Στις σελίδες που προηγήθηκαν καταδείξαμε πώς η κοσμοσυστημική γνωσιολογία, και κυριολεκτικά το ανθρωποκεντρικό κοσμοσύστημα που ξεδιπλώσαμε με θεμέλια αφετηρία τον ελληνικό κόσμο, προσφέρεται να λειτουργήσει ως επιστημονικός αποκωδικοποιητής του κοινωνικού φαινομένου, ως ταξιθέτης της έλλογης βιολογίας του και, σε τελική ανάλυση, ως διαγνώστης των λύσεων που προσιδιάζουν στα πράγματα...
Η πορεία και η μοίρα του Ελληνισμού, είτε στις φωτοστεφανωμένες οικουμενικές δόξες του είτε στις ανείπωτες συμφορές του, είναι απόλυτα ταυτισμένη με την εθνική θρησκεία και την εθνική γλώσσα των Ελλήνων...
Στον Γ’ τόμο διαπιστώσαμε ήδη ότι στον κόσμο του Βυζαντίου καταγράφονται κοσμοϊστορικές μεταβολές, που αφενός επαναφέρουν την οικουμενική κοσμόπολη στην ομοθετική (ταυτοτική κ...
Από τον Α΄ τόμο του παρόντος έργου, στον οποίο διεξήλθαμε την κρατοκεντρική περίοδο του ελληνικού/ανθρωποκεντρικού κοσμοσυστήματος, έως τον Β΄ τόμο, στον οποίο διερευνήσαμε τη φύση της μετα-κρατοκεντρικής οικουμένης, σκιαγραφήσαμε το εξελικτικό γίγνεσθαι του κοινωνικού φαινομένου που προκρίνει η κοσμοσυστημική γνωσιολογία...
Από τα ιστορικά δεδομένα αποκαλύπτεται η πρώιμη χρήση, εντονότερα από τον 15ο και 16ο αιώνα, των όρων "Έθνος" και "Γένος", με την έννοια της ευρύτερης κοινότητας των Ελλήνων, Γραικών ή Ρωμηών, η οποία έχει, σε εξελισσόμενο ποιοτικά βαθμό, συνείδηση και του ιστορικού παρελθόντος της και του ένδοξου διαχρονικά πολιτισμού της, καθώς και της κοινής πίστης στην Ορθοδοξία και της λαχτάρας μιας απελευθερωμένης ζωής από το ζυγό της δουλείας σε Ανατολικούς ή Δυτικούς...