«Στο λογοτεχνικό χρονικό της στρατιωτικής του θητείας με τίτλο «Αναλαμπές στο σκοτάδι», ο Γιώργος Βοϊκλής, πέρα από ένα τερπνό αφήγημα, μας προσφέρει και μια ιστορική μαρτυρία για μια εποχή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας σκοτεινή αλλά και ερευνητικά ενδιαφέρουσα...

Εζήλωσεν δόξαν Προμηθέως...

Μόνο όταν εµφανιζόταν πίσω απ’ τον γυµνασιάρχη το τοτέµ του σχολείου, ο Μανιάτης µαθηµατικός, έπεφτε σιγή τάφου· τα παιδιά έκοβαν την πλάκα και πήγαιναν ήσυχα στις τάξεις τους...

Γυναίκες που γνωρίζεις ή που νοµίζεις ότι γνωρίζεις...

Ένα πλούσιο βιβλίο και, με συνολικά περίπου 100 λογοτεχνικές σταγόνες, μικρές και μεγαλύτερες αφηγήσεις, καθώς και ποιήματα, απαρτίζουν το πλούσιο και πρωτότυπο βιβλίο τους...

«Οίκος Φιλοξενίας Αδέσποτων» έγραφε η πινακίδα στην είσοδο του σπιτιού, στο τέρμα της Πατησίων...

-Η ζωή της ανέμελης φοιτήτριας ανατρέπεται...

Το βιβλίο αυτό ξεδιπλώνει στιγμές από την ζωή ενός ανθρώπου που βίωσε μια σκληρή παιδική και εφηβική ηλικία...

Η υπέροχη τετράποδη Λουλού αφηγείται την περιπετειώδη και ενδιαφέρουσα ζωή της...

Απέναντι η θάλασσα, οικεία, κοντινή, ελάχιστα μόλις μέτρα μακριά, διάστικτη από σημεία φωτεινά, σημαδεμένη από τρεμάμενες ονειρικές τροχιές και λόγχες φωτός, ανοιγόταν μπροστά για να ενωθεί με τη νύχτα σε κάποιον απίστευτο μακρινό και υποθετικό σκοτεινό ορίζοντα...

Οι τακτικές επισκέψεις της αφηγήτριας στο σπίτι των τυφλών συγγενών της μετατρέπονται σε εναγώνιες προσπάθειες να σώσει τον γιο τους από την ψυχική κατάρρευση, όταν εκείνος αρχίζει να σημειώνει ανύπαρκτες λέξεις σε χαρτάκια και να τα κολλάει παντού μέσα στο διαμέρισμα...

-

Ιστορίες τεράτων και ψυχοφάγων όντων από την παγκόσμια λαογραφική παράδοση, ψυχοπνίχτες, υδρόβια πλάσματα που φυλακίζουν αιώνια τις ψυχές, φρικαλέα φαντάσματα που κλέβουν τα πρόσωπα των ανθρώπων, δαίμονες που γαργαλάνε τα θύματά τους μέχρι θανάτου, διαβολικές οντότητες σε στοιχειωμένα γεφύρια, πνεύματα των δασών και των νερών, μυστηριώδεις απέθαντοι, έρωτες με νεκρούς, εωσφορικές μεταμορφώσεις και άλλες αφηγήσεις για παράξενα πλάσματα...

Ολόκληρη η ζωή µας µετριέται σε περίπου 3...

Πέρασε το καλοκαίρι και ήρθε ο μακρύς χειμώνας: οι σκιές σκούραιναν και οι άνεμοι βοούσαν· αστραφτερές βροχές χτυπούσαν τις γέφυρες...