Ξενιτεμένοι για χρόνια, συχνά κάτω από αντίξοες συνθήκες, σπουδάζουν και διαπρέπουν στον επιστημονικό και οικονομικό τομέα, κι όταν κάποια ημέρα, αφουγκραζόμενοι το πατριωτικό κάλεσμα της καρδιάς τους, επιστρέφουν στην Ελλάδα γεμάτοι όνειρα, επιθυμώντας διακαώς να συμβάλουν με τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους στην ανάπτυξή της, βρίσκονται ξαφνικά μπλεγμένοι στα θανάσιμα γρανάζια γραφειοκρατικών αντιλήψεων, ανευθυνότητας και "Ωχαδερφισμού", που μόνο δυστυχία και μαρασμό έχουν προσφέρει στον τόπο μας....
Η Μνήμη, θεά των προγόνων μας, αντίθετα από τη Λήθη φύλαγε τις μνήμες, καλές ή κακές, μέσα στο νου του ανθρώπου και οι μνήμες ξαναζωντανεύουν χωρίς καμιά αλλαγή, ζούνε ατόφιες όσο ο νους βρίσκεται σε εγρήγορση....
"Κάποιες στιγμές την αμφιβολία που φορούσε κατάσαρκα, χειμώνα καλοκαίρι, τη διαπερνούσε μια αιχμηρή σιγουριά ότι όλα εκείνα τα χρόνια, μ όλα τους τα σκαμπανεβάσματα κι όλες τις αλλαγές διεύθυνσης και κατεύθυνσης, που πορευόταν αγνοώντας, ή χωρίς να νοιάζεται για τον προορισμό, δεν ήταν παρά η απαραίτητη προετοιμασία για ν αναδυθεί σ έναν ορίζοντα που, επιτέλους, θα τον αναγνώριζε για δικό του....