Αυτό το χρέος πηγάζει από πολύ παλιά
από ανθρώπους σκυμμένους
από ανθρώπους ηττημένους
από ιστορίες ξεχασμένες, παροπλισμένες
απ’ τη γλυκιά κουβέντα της μάνας
απ’ το γλυκό χαμόγελο του πρώτου κοριτσιού
απ’ όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ...
Από τα έγκατα της γης κι από τις θάλασσες,
από τον μόχθο των ανθρώπων κι
από τη θλίψη τους,
από τους νοτιάδες που μας πέτυχαν κατάστηθα,
αυτή η ποιητική συλλογή συλλέγει από παντού
το αλάτι...
Στόχος μου δεν ήταν να πλάσω χωριστούς, ρεαλιστικούς χαρακτήρες, αλλά να σπάσω τη δική μου φωνή σε πολλά χρώματα και να πω την ιστορία κάθε φορά από άλλη γωνία της σκηνής...
«Σ’ αυτόν εδώ τον τόμο, με τον εύλογο τίτλο Ποιητικά γεφυρώματα, διαβάζουμε τις παραλλαγές μιας ομάδας μαθητών πάνω στα θέματα και τους εκφραστικούς κώδικες που προτείνουν κάποιοι (εφτά τον αριθμό) από τους μεγάλους ποιητές μας της γενιάς του ’20 και του ’30...