Σ αυτό το θεατρικό μου έργο αναπαριστώνται σκηνές που διαδραματίστηκαν στη γενέτειρά μου Κρήνη Τρικάλων. Θα θυμηθούν οι παλαιότεροι εικόνες που χαρακτήριζαν την καθημερινότητά τους και θα τις μάθουν οι νεότεροι. Εκτίθεται, με οξύ ίσως ύφος, η νοοτροπία των κατοίκων, όσον αφορά τις μεταξύ τους σχέσεις και την αντίληψή τους σε ζητήματα περιβαλλοντικής συνείδησης. Στοχεύω επίσης κατά των πολιτικάντηδων, οι οποίοι σπούδασαν την τέχνη της απάτης, κατά των παρατρεχάμενων που τους πλαισιώνουν, μα και κατά όλων ημών, οι οποίοι στηρίξαμε και στηρίζουμε τις ελπίδες μας σ αυτούς, με την προσδοκία κάποιας "θέσης", εξαργυρώνοντας την αξιοπρέπειά μας. Και αφού κατακρεούργησαν το δικαίωμά μας στη ζωή, μας επέβαλαν να διεκδικούμε το δικαίωμα μας στην απογοήτευση...