Η παρούσα μελέτη πραγματεύεται την περί μεταβολής των "Τιμίων Δώρων" σε σώμα και αίμα Χριστού διδασκαλία της "Ομολογίας" της Πανορθοδόξου Συνόδου του Ιασίου (1642/43) υπό το φως της Κανονικής Παραδόσεως. Η εξέταση της αντιρρητικής της Συνόδου προς ετερόδοξες απόψεις διενεργείται με αξιοποίηση του ασφαλούς κριτηρίου της ορθόδοξης κανονικής διδασκαλίας. Ο όρος "μετουσίωσις" της ύλης του ευχαριστιακού Μυστηρίου συμπαραβάλλεται με τον κανονικό όρο "μετουσία", ο οποίος τοποθετεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το γεγονός της "ανακράσεως" του έμψυχου σώματος των πιστών με το "του Θεού σώμα". Η ορθόδοξη κανονική διδασκαλία δεν επιδιώκει να εξηγήσει το θαύμα της πραγματικής μεταβολής των Τιμίων Δώρων, αλλά να ενισχύσει την πίστη στη "θεουργία" των μετεχόντων στο Μυστήριο. Αν η μεταβολή των Τιμίων Δώρων δεν ήταν πραγματική αλλά συμβολική, τότε το ευχαριστηριοκεντρικό σύστημα απονομής της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης θα είχε μια εγγενή αδυναμία ως προς την εποικοδομητική, εγκληματοπροληπτική εν τέλει σωτηριολογική του λειτουργία.