Στο γύρισμα του αιώνα κάποιες γραφές, εικόνες μα και μουσικές μιλούν αιρετικά....

Τα καταξιωμένα πράγματα του κόσμου, ή κι όσα ακόμα σαν τέτοια θεωρούνται, φέρνουν μαζί τους δόξα και τιμή....

-...

-...

Βάζοντας τη συνείδηση του πάνω από την υπόληψη του, ο Ανδρέας Λασκαράτος καθιέρωνε με τον πιο σαφή και αμετάκλητο τρόπο την ιεραρχία των αξιών του....

-...

-...

Για ποιο κύρος άραγε μιλάμε; Για τις ωραίες εντυπώσεις που οι επίσημές μας στάσεις προκαλούνε; Για τους δημόσιους ρόλους της ζωής, για τα διαμορφωμένα από το χρόνο φυσικά προσωπεία που εύκολα δεν αφαιρούνται; Όμως, όσα δεν θέλουμε οι άλλοι να τα δούνε, μήπως οι ίδιες μας οι πόζες, τα τυπικά μας ύφη, τα προδίδουν; Όταν τις «φυσικές» μας μάσκες κάποιοι με άλλο μάτι τις κοιτούν και νοερά τις αποσπούν; Τώρα, όσα αυτοί μονάχα βλέπουν, με το δικό τους τρόπο τα διηγούνται....

Όλα τα πράγματα μιλάνε....

Ποια νάναι άραγε η σχέση μας μ’ εκείνες τις λέξεις, τους όρους, που τους έχουμε τόσο καλά στο λόγο μας ενθέσει ώστε να ξεχνάμε να διερωτόμεθα αν πράγματι αντιπροσωπεύουν, αν "επιγράφουν", αυτό που μέσα στην πολιτική κοινωνία διεξάγεται; Κάποιοι απ’ αυτούς τους όρους -ιδιαίτερα σοφοί, επιβλητικοί, και επίσημοι ακόμα- την ζωή την προσπερνάνε....

Το Organum, όπως και ο υπότιτλος του τόμου το διευκρινίζει περιλαμβάνει: (α) ένα Γενικό Διακλαδικό Ορολογικό Ερευτήριο στο οποίο διασταυρώνονται αλφαβητικά τα αντίστοιχα ευρετήρια των Τόμων (Ι-ΙΧ)....

Mε αναφορά σε όσα ειδικότερα εκτίθενται στα πέντε κεφάλαια του υποθετικά «αθέατου εγχειριδίου», διερωτώμαστε, τώρα, μήπως στο έργο του Ιωάννη Καποδίστρια ανιχνεύεται, πέρα από τους λόγους που υπαγορεύουν τους εκάστοτε χειρισμούς του, και κάποια πιο θεμελιακή αρχή, για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα του κόσμου...