Mε αναφορά σε όσα ειδικότερα εκτίθενται στα πέντε κεφάλαια του υποθετικά «αθέατου εγχειριδίου», διερωτώμαστε, τώρα, μήπως στο έργο του Ιωάννη Καποδίστρια ανιχνεύεται, πέρα από τους λόγους που υπαγορεύουν τους εκάστοτε χειρισμούς του, και κάποια πιο θεμελιακή αρχή, για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα του κόσμου. Ένας, ας πούμε, όπως απλώς τον προαναφέραμε στα εισαγωγικά, Καποδιστριακός Κανόνας επίλυσης των διαφορών, ο οποίος όχι μόνο τότε αλλά και τώρα, in nostro tempore, θα αποδεικνυόταν ιδιαιτέρως επωφελής; Α-Ι. Δ. Μ. Είναι το Αθέατο εγχειρίδιο, κοντολογίς, ένας τρόπος ανάγνωσης και ανασύνθεσης της πολιτικής σκέψης του Ι. Καποδίστρια, των θεωρητικών του προϋποθέσεων, της αντίληψής του της πραγματικότητας, της κατανόησης που είχε για την εποχή του, της φαντασίας του ακόμη. Το βιβλίο θα παρέμενε στο επίπεδο της ιστορικής πραγματείας, αν ο καθηγητής Μεταξάς δεν ερχόταν, με το κεφάλαιο που τιτλοφορείται «In nostro tempore», να αναδείξει τη διαχρονικότητα της πολιτικής σκέψης του Καποδίστρια και να φέρει έτσι στην επιφάνεια έναν «κλασικό» της πολιτικής σκέψης. [Από τον πρόλογο του Ν. Ε. Καραπιδάκη]