Σε αντιδιαστολή προς τη σημασιολογία, που ερευνά τις ανεξάρτητες περιστάσεων σημασίες των γλωσσικών μορφών, η πραγματολογία αφορά το μη συμβατικό κυρίως σημασιακό φορτίο, το οποίο η προθετικότητα του ομιλητή/συγγραφέα διαμορφώνει εντός της εκάστοτε επικοινωνιακής περίστασης, και στο οποίο καλείται να αναχθεί ο ακροατής/αναγνώστης. Το βιβλίο αυτό επισκοπεί τις κυριότερες πραγματολογικές θεωρίες από κοινωνιογλωσσολογική σκοπιά. Απευθύνεται σε τρεις κατηγορίες αναγνωστών: πρώτον, σε όλους όσοι επιθυμούν μια πρώτη επαφή με την πραγματολογία - φοιτητές, εκπαιδευτικούς, ευρύτερο κοινό· δεύτερον, στους ερευνητές που προβληματίζονται για τη σχέση της φιλοσοφικής πραγματολογίας με τις επικοινωνιακά υποψιασμένες τάσεις της γλωσσολογίας· και τρίτον, στους μεταφραστές κυρίως αλλά και τους λοιπούς εργάτες της γλώσσας, ιστορικούς, καθηγητές γλωσσικών μαθημάτων, κριτικούς λογοτεχνίας κ.ά., που έχουν ως έργο να εμβαθύνουν σε φυσικά κείμενα συνταγμένα σε απόμακρες χρονικά ή μη οικείες κοινωνικά συνθήκες.