Η "Ρητορική ένδεια" γεννήθηκε από την ανάγκη μου να μιλήσω, να πω όσα αισθανόμουν πως πυρπολούσαν το κεφάλι μου από παιδί. Η ειρωνεία είναι ότι ποτέ δεν είχα ευφράδεια, δεινότητα ρητορική. Απέναντι στο στόμφο και τη ρητορεία των άλλων έστεκα σιωπηλά αμήχανη. Με αφόπλιζε η ικανότητα κάποιων ανθρώπων να προβάλλουν τα θέλω τους, να απαιτούν την προσοχή των γύρω τους, να ελίσσονται με εκπληκτική μαεστρία. Με δυσκόλευε η τέχνη της επικοινωνίας. Ίσως γι’ αυτό στράφηκα στην ποίηση. Για να βρω λόγια να μιλήσω την πέτρα που είχα μέσα μου. Δεν ξέρω αν το κατάφερα. Εξακολουθώ να αισθάνομαι το μάταιο του πράγματος κάποιες φορές. Ελπίζω όμως πως θα μου αναγνωρίσετε την τιμιότητα των προθέσεων. Τα λιγνά κορμιά των στίχων μου στέκουν αβοήθητα μπροστά σας και σας χτυπούν την πόρτα. Το μόνο που σας ζητούν είναι να ανοίξετε. Ειρήνη Παραδεισανού