Από την Κίνα ως την Ινδία, από το Μπαλί και την Αφρική ως την Ευρώπη ο Αναστάσης Βιστωνίτης δημιουργεί τους δικούς του σταθμούς και τόπους της μυθοπλασίας. Τα κείμενα αυτού του τόμου είναι παράθυρα του αγνώστου, του κόσμου της εμπειρίας και της γοητείας, των πόλεων και των πολιτισμών, της πραγματικότητας και της φαντασίας· κοιτίδες της μνήμης και της Ιστορίας, του άλλου κόσμου, που μας φανερώνεται σαν έκπληξη, σαν θαύμα και σαν τραύμα με τη φωτεινή και τη μαύρη ποίησή του. Εδώ ένας Έλληνας προσπαθεί να οικειοποιηθεί τα βιώματα των άλλων και να τα συνδυάσει με τα δικά του, μαζί με τους μύθους και τις διαψεύσεις της εποχής μας. Και καθώς περνά από τη μια στην άλλη πόλη κι από τη μια εμπειρία στην επόμενη μοιάζει σαν να υποβάλλει στον εαυτό του το ερώτημα που αφορά τον καθένα μας, όπως το διατύπωσε πριν από δύο αιώνες ο Σταντάλ: «Ποιος είμαι;» ή, καλύτερα, «Ποιοι είμαστε;» Τα Παράθυρα του αγνώστου αναφέρονται σε ταξίδια, αλλά δεν είναι μόνο ταξιδιογραφία. Είναι ένας φανερός και ταυτοχρόνως αόρατος χάρτης, κυρίως όμως μια γεωγραφία των αισθήσεων και των αισθημάτων.