"Ο δαίμων υπήρξε περισσότερο μια αφηρημένη έννοια και λιγώτερο ενσαρκωμένη μορφή....

"Σου μιλώ και σε μεταφέρω στην μνήμη μου, πάντα μαζί μου είσαι από εκείνο το ζεστό αιγυπτιακό μεσημέρι....

Μήπως ολόκληρη η μυθολογία δεν είναι μια παραξενιά; θα αναρωτιόταν κάποιος βλέποντας τον τίτλο....

-...

Γιατί εξακολουθούμε να εκδίδουμε διηγήματα; Ίσως επειδή αποτυπώνουν την ουσία της λογοτεχνίας, τον σκληρό της πυρήνα, αποκαλύπτοντας έτσι τον αληθινό συγγραφέα....

Το νέο μυθιστόρημα της Ελένης Λαδιά ξεδιπλώνει, με το χάρισμα μιας γλώσσας γεμάτης αντηχήσεις, το βάθος της ανθρώπινης υπόστασης....

Όμως μες στην χαρούμενη εορτή των Ανθεστηρίων, όπου ο οίνος έρρεε άφθονος κι έπαιρναν όλοι, ακόμη και τα μικρά παιδιά με τα ζωγραφισμένα λαγηνάκια τους, υπήρχε και η Ημέρα των Ψυχών, όπου νεκροί και ζωντανοί συνυπήρχαν....

Κάποτε οι θεοί συναντήθηκαν με τους ανθρώπους· γίνανε μάλιστα ομοτράπεζοι και ομόκλινοι....

-...

-...

-...

"Το σούρουπο εισχωρούσε δειλά στο δωμάτιο κι εγώ περιεργαζόμουν τις φωτογραφίες σας....

Το εξαιρετικά καλαίσθητο και πολυτελές αυτό λεύκωμα είναι μια ιστορική αναδρομή στους τέσσερις πανελλήνιους αθλητικούς αγώνες της αρχαίας Ελλάδας και αποτελεί μνεία στον ρόλο τους ως πρόδρομοι των Ολυμπιακών Αγώνων....

Η "Ταραντούλα" συνδέει τον παλαιό κόσμο με τον δικό μας κατά τρόπο αβίαστο, σαν ριπές από αέρα που εισχωρούν στους ιδιωτικούς μας χώρους και στους τόπους της ζωής μας....

Η "Χάρις" είναι ένα οίκημα, χωρίς σαφή προσδιορισμό ίδρυμα, ξενοδοχείο ή και ναός....

Το εξαιρετικά καλαίσθητο και πολυτελές αυτό λεύκωμα είναι μια ιστορική αναδρομή στους τέσσερις πανελλήνιους αθλητικούς αγώνες της αρχαίας Ελλάδας και αποτελεί μνεία στον ρόλο τους ως πρόδρομοι των Ολυμπιακών Αγώνων....

-...

Το βιβλίο προσπαθεί να καλύψει όλες τις πτυχές που αφορούν το παιδί στην ελληνική αρχαιότητα....

Μια Ελληνίδα ταξιδεύει στη σύγχρονη Αλεξάνδρεια και στην Αλεξάνδρεια των ελληνιστικών χρόνων μέσα από το ταξίδι της μνήμης....

-...

-...

-...

-...

Προτού αρχίσω την συγγραφή του βιβλίου είχα έναν σκοπό: να πείσω τις ελληνίδες μητέρες να βαπτίζουν τις θυγατέρες τους με τα αρχαιοελληνικά μας ονόματα....

...

"Φαίνεται", γράφει η Ελένη Λαδιά, "πως υπάρχει μια αστρική τροχιά όπου είναι γραμμένοι οι διαφορετικοί δρόμοι και σκοποί μας"....

Το θέμα τού "Ξένου" απασχόλησε και απασχολεί αιωνίως τον ανθρωπο....

Οι λέξεις "ελληνικά", "Ελλάδα", "ελληνικός" είναι έτσι τοποθετημένες στα ποιήματα ώστε ξεχωρίζουν: λάμπουν σαν χρυσοί σφραγιδόλιθοι....

Στο τελευταίο μυθιστόρημα της Ελένης Λαδιά αποσυμπλέκονται τα πλέον δύσβατα και τα πλέον καίρια νήματα της ανθρώπινης ύπαρξης: το νόημα του θανάτου, το νόημα της ανάστασης, ο κατευνασμός του πένθους....

Η σχέση του Σικελιανού με την αρχαία Ελλάδα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ένθετη: σαν να είναι δηλαδή η αρχαία Ελλάδα ένα έργο τέχνης, όπου ο ποιητής επιθέτει στοιχεία της προσωπικής του μυθολογίας....

Η συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων είναι διφυής....

Μετά από ψυχικές καταδύσεις , ανεξάρτητες από εμπειρικά γεγονότα , από σκέψεις , μελετήματα και ιδέες , η Ελένη Λαδιά ανακαλύπτει σταδιακώς τον δρόμο , όπου ο νους τελικώς μπορεί να θεραπεύσει έναν ευάλωτο ψυχισμό και να συμφιλιώσει το άτομο με τις αντιφάσεις του ....

Οι ποιητικές εικόνες του Παπαδίτσα περικλείουν το σύμπαν, διότι, όπως θα έλεγε ο Ηράκλειτος, ούτε λέγουν, ούτε κρύπτουν αλλά σημαίνουν...

Στα Δοκίμια για τον Ντοστογιέφσκιτης Ελένης Λαδιά τονίζεται η αντιφατικότητα των ηρώων του, η σχέση του με την Ελλάδα, το πάθος του για τα τυχερά παιχνίδια, το ευκλείδιον και μη ευκλείδιον πνεύμα του, η σύγκρισή του με τον Νίτσε, αλλά κυρίως αναδεικνύονται οι δευτερεύοντες τύποι των μυθιστορημάτων του, οι οποίοι είναι εξίσου σημαίνοντες με τούς πρωταγωνιστικούς, όπως ο Κυρίλωφ στους Δαιμονισμένους, ο Ορντίνωφ στην Σπιτονοικοκυρά, ο Σμερντιάκωφ στους Αδελφούς Καραμάζωβ, ο Ιππόλυτος Τερέντιεφ στον Ηλίθιον, ο μέθυσος Μαρμελάντωφ στο Έγκλημα και Τιμωρία κ...

Δύο νουβέλες με διαφορετικό περιεχόμενο αλλά με τον κοινό τίτλο ΑΡΧΗ...

Στην νουβέλα «Επί της περιφερείας του κύκλου» η ηρωίδα Ευδοξία στον δρόμο για την εύρεση της ψυχής, αντιμετωπίζει τα πλέον παράδοξα και παραμυθένια: βλέπει στον ποταμό Ληθαίο να κάθεται ένας άνδρας και να θρηνεί για την ανυπαρξία του Θεού, σε ένα μοναστήρι, όπου μία φορά το έτος ζωντανεύει μία τοιχογραφία του, γνωρίζει τον ασκητή που έβαλε ο ίδιος τάμα στον εαυτό του να μην βγει από το κελί του, βλέπει ολοφάνερα την μυθολογική σκηνή με τον Ορφέα στον Άδη και τον διαμελισμό του από τις Μαινάδες, συναντιέται με τον ορφικό μύστη, ο οποίος θέλει και αγωνίζεται να βγει από τον ασφυκτικό κλοιό του κύκλου, διαδραματίζεται η τελευταία συνάντηση με τον διάβολο, που τώρα είναι μεταμφιεσμένος σε βρέφος και κλαίει και μία τελευταία συνάντηση επίσης με τον Παράδοξο άνδρα, ο οποίος υπήρξε ο αντιφατικός μέντορας της με το σύνθημα «ολοψύχως στην Τέχνη» και τον παίρνουν οι Ζεφυρίτιδες Αύρες...

Πῶς ἔγινε λοιπόν, σπουδαῖε Ἡρώδη Ἀττικέ, καί ἦρθες συντροφιά μέ τήν ἔμπνευσή μου; Ζώντας στήν Ἀθήνα ἄκουσα πολλές φορές τό ὄνομά σου, τόσο συνδεδεμένο μέ τά ἔργα πού ἄφησες ὥστε ἔπαυσες νά εἶσαι πλέον πρόσωπο...

Έναυσμα αυτού του βιβλίου υπήρξε ένας πρόλογος της Νανάς Ησαΐα (για το έργο «Δόκτωρ Φάουστους» του Τόμας Μαν), τον οποίο η αφηγήτρια διάβασε πολλά χρόνια μετά τον θάνατό της...

Στα Ιδιότροπα διηγήματα υπάρχει χώρος - για την γέννηση και την εξέλιξη της έμπνευσης, - για παράξενα όνειρα και αφηγήσεις, - για το αρχέτυπο της Κουροτρόφου, όπου εξισώνονται η Πιθικίνα, η Γυναίκα και η Παναγία ως Κουροτρόφοι, - για την Μυστική διαδρομή, η οποία οδηγεί στην Αλεξάνδρεια του 2ου μ...