Εδώ και τρεις, τουλάχιστον, δεκαετίες, οι θεσμοί της Δημοκρατίας –και για την ακρίβεια, ως προς το αντικείμενο αυτής της μελέτης, της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας– ακολουθούν μια παρακμιακή πορεία, της οποίας μάλιστα η καθοδική τάση επιταχύνεται με γεωμετρική πρόοδο. Ίσως δεν αντιλαμβανόμαστε πλήρως αυτή τη δραματική αλήθεια ή, ακόμη χειρότερα, δεν έχουμε πια τη δύναμη να την αντιμετωπίσουμε «κατάματα». Ο λόγος μιας τέτοιας αδυναμίας έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι αν δεχθούμε και αναγνωρίσουμε πώς η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία παρακμάζει, τότε, ως πολίτες, οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Μόνο που η ανάληψη των δημοκρατικών ευθυνών έχει, οπωσδήποτε, κόστος.