...Κάπως έτσι, κατά τη γνώμη μου, και συγκεκριμένα μέσα από το συνδυασμό της ιδιομορφίας της σημερινής παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και του ελλείμματος που εμφανίζουν οι πολιτικοί ν αποτρέψουν ή, τουλάχιστον, να μειώσουν τις επιπτώσεις της στο κοινωνικό σύνολο -ιδίως δε στους οικονομικώς ασθενέστερους- εξηγείται το λυκόφως των πολιτικών ηγεσιών στη Δύση. Και το μεγάλο ερωτηματικό -και η συνακόλουθη αγωνία- που πλανάται γενικώς είναι αν θ αφεθούν μοιρολατρικά στον επικίνδυνο κυματισμό της παρακμιακής τρικυμίας που έχει ξεσπάσει ή αν, υπερασπιζόμενες πρωτίστως τις αρμοδιότητές τους και την αποστολή τους έναντι των εκπροσώπων των παγκοσμιοποιημένων αγορών και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, θ αντιδράσουν και θ αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.