Σε τι διαφέρει η Αισθητική από την Ποιητική που βοηθά τον αναγνώστη να κινηθεί με άνεση στις σελίδες σπουδαίων έργων λογοτεχνίας; Το δοκίμιο αυτό ανοίγεται από την Αισθητική της πρόσληψης στην Ποιητική της συγγραφής που η καταγωγική ρίζα της εντοπίζεται στην Ποιητική του Αριστοτέλη, στο Περί ύψους του Λογγίνου και στις στοχαστικές μεταστοιχειώσεις τους μέσα στη σύγχρονη σκέψη. Αντιμέτωπη με βασικά θέματα που αφορούν τη λογοτεχνία, όπως ελευθερία, λόγος, δομή, μορφή, νόημα, αισθητικά κριτήρια-αξίες, αισθητική αγωγή, η συγγραφέας συζητά τη σχέση του έντεχνου λόγου με την ιστορία και τη φιλοσοφία, του πραγματικού με το κείμενο, της τέχνης με την τεχνική, της γραφής με τη συγγραφή. Ανοίγει έτσι τον προβληματισμό πάνω στα ζεύγη αντιθέτων λογοτεχνίας-παραλογοτεχνίας, αυθεντικής και δήθεν λογοτεχνίας, ομορφιάς-βάθους, ιερού-βέβηλου, επαρχιωτισμού-κοσμοπολιτισμού, ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας σχέσεις που αποκρύπτονται ή παραβλέπονται, με την τάση αποφόρτισης από το παρελθόν και την ευκολία που καθοσιώνει. Ό,τι, όμως, θετικό μπορεί ακόμη να προσφέρει ο σύγχρονος πολιτισμός, μέσα στην αυτοκαταστροφική περιδίνησή του, έχει τον σπόρο του στο βαρύ φορτίο του παρελθόντος που ζητούμε, κακήν κακώς, να ξεφορτωθούμε ή να απαξιώσουμε.