Το βράδυ του Μυστικού Δείπνου εκτυλίσσεται το παράδοξο μιας συμβολικής πράξης ανθρωποφαγίας. Χρησιμοποιώντας κόκκινο κρασί και άζυμο άρτο ο Ιησούς προτρέπει τους μαθητές να τραφούν με το σώμα και το αίμα Του. Γιατί; Σε τι αποσκοπεί μια τέτοια πράξη; Πώς συνάδει με τις γενικότερες αρχές του κινήματος; Τι ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ; Τι θέματα συζητήθηκαν και τι αποφάσεις ελήφθησαν; Το ανά χείρας βιβλίο, χωρίς να απομακρύνεται από το πλαίσιο του ιστορικού μυθιστορήματος, φιλοδοξεί να δώσει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. Η Ιστορία μοιάζει περισσότερο με κατασκευή Lego παρά με παζλ, τα κομμάτια του οποίου έχουν εξορισμού μια και μόνη σωστή θέση. Με τα ίδια ιστορικά γεγονότα μπορεί κανείς να προτείνει διαφορετικές ιστορικές ερμηνείες, όπως με τα ίδια κομμάτια Lego μπορεί να συναρμολογήσει διαφορετικές κατασκευές. Υπ αυτήν την έννοια ο Δημήτρης Κασάμπαλης χρησιμοποίησε τα ίδια δομικά στοιχεία (τα ίδια γεγονότα, πολλές φορές τους ίδιους διαλόγους) των ευαγγελικών κειμένων συνδυάζοντάς τα με διαφορετικό τρόπο, ώστε να προκύψει μια νέα κατασκευή, μια νέα ερμηνεία τού Θείου Πάθους, μια νέα εκδοχή των γεγονότων που περιγράφουν τις τελευταίες ημέρες της ζωής του Ιησού στην Ιερουσαλήμ.