-...

Είναι παράλογο να είσαι παιδί αυτού του τόπου, όπου κατοικεί η εθνική ελληνική μειονότητα, και να μη γνωρίζεις τους πνευματικούς παππούδες σου....

Τι παράξενοι άνθρωποι που είμαστε εδώ, σε τούτο τον τόπο....

-...

Τι θέλει η γυναίκα; Όπως παραδέχεται ο Φρόυντ, αυτό είναι "το μοναδικό μεγάλο ερώτημα που έχει αφήσει αναπάντητο" η ψυχανάλυση, η "μαύρη ήπειρος" που έχει μείνει ανεξερεύνητη....

Μια νεαρή ποιητική φωνή, γήινη αλλά και φευγάτη, που ξεδιπλώνεται, αναπτύσσεται κι απογειώνεται σαν χορός, σαρκώνοντας την αόρατη μουσική, και που, ταυτόχρονα, μιλά τη γλώσσα της απλής καθημερινότητας....

To μυθιστόρημα "Ο πύργος" αρχίζει με μια σειρά από αινίγματα: γιατί έρχεται ο Κ....

"Γιατί να κάνουμε γενικεύσεις, γιατί από τη μία και μόνη Αριάδνη να κρίνουμε όλες τις γυναίκες;" αναρωτιέται ο ίδιος ο Τσέχωφ ως ακροατής της ιστορίας της και υποστηρικτής της ισότητας των φύλων, στη νουβέλα αυτή η οποία κρύβει, ίσως, τα περισσότερα αυτοβιογραφικά στοιχεία απ όλα τ άλλα πεζά του μεγάλου συγγραφέα....

Ο "Νυμφαίος θάνατος" είναι μια μυθιστορηματική μελέτη θανάτου σε σχέση μ ένα συγκεκριμένο χώρο, την πόλη της Θεσσαλονίκης....

Όλα στον κόσμο ανάγονται τελικά στις δύο μεγάλες πράξεις - στον έρωτα και τον θάνατο....

Χίλια χρόνια πάμε πίσω, να σας πω και να ιστορήσω/ για τον Βάνια το χαζούλη, τον καλό, τον τυχερούλη/ Και το Καμπουραλογάκι, το πιστό του φιλαράκι/ που μιλιά ανθρώπου έχει και με χίλια πάντα τρέχει/ Και κανείς να το προφτάσει δεν μπορεί σ όλη την πλάση!/ Θα σας πω τα μυστικά τους και τα κατορθώματά τους....

Στην νουβέλα "Ολέσια", ο Αλεξάντρ Κουπρίν, με ακρίβεια, λεπτότητα και δύναμη στη ψυχολογική εμβάθυνση χαρακτήρων και συναισθημάτων, ξετυλίγει, με ρεαλιστικές περιγραφές μια ιστορία αγάπης που ανθίζει με φυσικό σκηνικό το μυστηριακό δάσος, το σκοτεινό βάλτο και την ίζμπα με τα ποδαράκια κότας, ανάμεσα σ ένα νεαρό Ρώσο διανοούμενο και σε μια μικρή, σοφή και απλοϊκή μάγισσα....

"Τι κοινό μεταξύ Αθηνών και Ιεροσολύμων;" Και αλλού: "Τι κοινό μεταξύ φιλοσόφου και χριστιανού, του μαθητού της Ελλάδος και του μαθητού των ουρανών, του ανθρώπου των λόγων και του ανθρώπου των έργων, εκείνου που κατεδαφίζει και εκείνου που οικοδομεί, του φίλου και του εχθρού της πλάνης, του διαφθορέα της αλήθειας και του τηρητού και εκφραστού της, του κλέπτη και του φύλακά της;" Τα ερωτήματα του Τερτυλλιανού είναι, βεβαίως, ρητορικά· θεωρεί αυτονόητο πως δεν υπάρχει τίποτε κοινό, η παραμικρή σχέση μεταξύ λόγου και πίστης, επιστήμης και θρησκείας....

Αποφάσισα να πάω στην πρώτη γραμμή....

Εγκλωβισμένοι μέσα σ ένα σύστημα που τους ωθεί στα όρια, οι ήρωες των διηγημάτων αυτών, άνθρωποι της καθημερινότητας, προσπαθούν να ξεφύγουν αντιπαραθέτοντας τον δικό τους κώδικα συμπεριφοράς, κάτι που οδηγεί στη σύγκρουση και στη συντριβή τους....