Η Αγγελική Τσέλιου, με τη δεύτερη εμφάνισή της στα ελληνικά γράμματα, μας επιφυλάσσει μια έκπληξη: Καταπιάνεται με κάτι που φαίνεται πολύ απλό, καθώς αναφέρεται στα αποξεχασμένα χρόνια της πρώτης μας νιότης...
Αν υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο δεν μπορείς να προετοιμαστείς με τίποτα, όσο φιλότιμα και να διαβάσεις τα
σχετικά εγχειρίδια, όσο και να κουβεντιάσεις με γνωστούς, όσο και αν πιστεύεις ότι είσαι μια ειδική κατηγορία
που μπορεί να διαχειριστεί τα πάντα, είναι η πατρότητα...
Ποια γυναίκα δεν έχει ακούσει ότι είναι ζηλιάρα, γλωσσού, τρελή, υστερική, άσχημη, χοντρή, τεκνατζού, καριόλα, πουτάνα; Ότι θα μείνει γεροντοκόρη; Ότι φταίει για όλα; Γιατί είναι λάθος ν’ αγαπήσουμε κάποιον νεότερό μας; Γιατί όλοι μιλούν για σεξ αλλά κανείς δεν κάνει;
Ξεκινώντας από την Ήρα, την πιο παρεξηγημένη θεά όλων των εποχών, η Αστερόπη Λαζαρίδου, στο δεύτερο βιβλίο της, αναζητά δικαίωση κόντρα στα στερεότυπα...
Τι αναγκάζει μια οικογένεια από τη Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο του 1969 να ξεκινήσει ένα ταξίδι για την Αμερική; Τι συμβαίνει στο πλοίο «Αμερικανίς»; Πώς συνδέονται οι παρουσίες χαρούμενων γερόντων με αμφίεση πολύχρωμη με δυο παιδιά που προσπαθούν να εγκλιματιστούν στο Μαϊάμι Μπιτς;
Το βιβλίο αυτό είναι µια σειρά από ιλαροτραγικούς «διαλόγους» ανάµεσα σε συζύγους, εραστές, φίλους, ή και αγνώστους, που υπογραµµίζουν το πιο βασικό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων σχέσεων: την αδυναµία ουσιαστικής επικοινωνίας, η οποία καθιστά τη ζωή µας µια διαρκή «κωµωδία παρεξηγήσεων»...
Ένα κεντρικό μυθιστορηματικό πρόσωπο αφηγείται και στοχάζεται πάνω σε θραύσματα μνήμης, γεγονότα και καταστάσεις του παρελθόντος μέσα από τον διπλό διαθλαστικό φακό της φαντασίας και της επιθυμίας...