-

Μια σκοτεινή συλλογή διηγημάτων σε προσκαλεί να χαθείς μέσα στις σελίδες της—ένα αναπόφευκτο ταξίδι που μόλις ξεκινά...

Η Χαριτίνη, μια νεαρή χωριατοπούλα, εγκαταλείπει το απομονωμένο χωριό της για να ξεκινήσει μια νέα ζωή στην πόλη της Άρτας...

Ένα ζευγάρι κάνει έναν απολογισμό της σχέσης του...

Όταν κάθε καλοκαίρι τα παιδιά της πόλης πηγαίναμε στα χωριά μας, τα ξαδέρφια και οι φίλοι που ζούσαν μόνιμα εκεί είχαν πάντα κάτι να πουν· ιστορίες γι’ αγρίους, φαντάσματα, στοιχειά, νεράιδες...

Αυτό το κορίτσι είναι σκέτος μπελάς! Είναι κίνδυνος – θάνατος! Είναι κυνική και απολαμβάνει τα κακόβουλα επιτεύγματά της με ευχαρίστηση...

«Ουδέν κακόν αμιγές καλού», έλεγαν οι αρχαίοι...

Κουμάρι (εκ του τουρκικού kumar): τζόγος, ρίσκο, παιχνίδι τύχης...

Μέσα από αυτήν τη συλλογή διηγημάτων, ο συγγραφέας θέλει να αναστήσει κομμάτια της κοινωνίας του ‘50 και του ‘60 γράφοντας για τη ζωή στις λαϊκές γειτονιές, μέσα και γύρω στις μικρές και τις μεγάλες πόλεις, για τη ζωή των απλών, των φτωχών και ταπεινών ανθρώπων, των προσφύγων της Μικρασίας, των προσφύγων της επαρχίας, αλλά και των πληγωμένων από τους πολέμους...

Ο Λουκάς, ένας κωφός ξυλουργός, και ο Μάρκος, ένας δάσκαλος σε αναπηρικό αμαξίδιο και θύμα ενδοοικογενειακής βίας, είναι ένα ομόφυλο ζευγάρι που ζει σε ένα μικρό χωριό στην κορυφή ενός λόφου...

Είτε προ πολλού, από τα χρόνια του Λεονάρντο ντα Βίντσι και έως τα τέλη του 19ου αιώνα, είτε προ ολίγου, από τις αρχές του 20ού αιώνα έως τις μέρες μας, οι ανθρώπινες πράξεις και επιθυμίες καλλιεργούνται στον κήπο της Ζωής και θορυβούν στα μονοπάτια του Βίου...

Οι επέτειοι μεγάλων ιστορικών γεγονότων μάς υπενθυμίζουν την αναγκαιότητα της διατήρησης της ιστορικής μνήμης...

Στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, όπου συμβιώνουν Πόντιοι, Κοζάκοι και Ρώσοι, η ζωή κυλά ήσυχα...

Αυτό το αφήγημα του Γιάννη Παντζόπουλου, από τα παλιά περασμένα χρόνια, με μικρά ή μεγάλα γεγονότα και προσωπικές εμπειρίες, ζωντανεύει ξανά τις ξεχασμένες αναμνήσεις, μιας σημαντικής τριετίας, από το 1953 μέχρι και το 1955...

Μία νουβέλα και έξι διηγήματα για τη δύναμη της εκδίκησης, την πολιτική παράνοια, τις βαλτωμένες ζωές που ζητούν διέξοδο, για την αίσθηση του καθήκοντος αλλά και για το μεγαλείο της έβδομης τέχνης...