Καζαμπλάνκα, αρχές του 21ου αιώνα. Ένας ζωγράφος, στο ζενίθ της δόξας του, βρίσκεται απ τη μια μέρα στην άλλη καθηλωμένος σε αναπηρική πολυθρόνα, παράλυτος από εγκεφαλική προσβολή. Η καριέρα του συντρίβεται και η λαμπερή ζωή του, γεμάτη εκθέσεις, ταξίδια και ελευθερία, διαλύεται κεραυνοβόλα. Φυλακισμένος στην αρρώστια, μηρυκάζει την ήττα του, σίγουρος ότι ο γάμος του ευθύνεται για την κατάρρευσή του. Για να ξεφύγει απ την κατάθλιψη που τον παραμονεύει, αποφασίζει να γράψει κρυφά ένα βιβλίο, όπου θα αφηγείται την κόλαση της συζυγικής του ζωής. Μια διαδικασία αυτοανάλυσης που θα τον βοηθήσει να βρει το θάρρος να απελευθερωθεί από τη διαστροφική και καταστροφική του σχέση. Αλλά η γυναίκα του ανακαλύπτει το χειρόγραφο, κρυμμένο στο χρηματοκιβώτιο του ατελιέ, και αποφασίζει να καταθέσει τη δική της εκδοχή των γεγονότων, απαντώντας σημείο προς σημείο στις κατηγορίες του άντρα της. Τι είναι άραγε η συζυγική ευτυχία σε μια κοινωνία όπου ο γάμος αποτελεί θεσμό; Συχνά τίποτε περισσότερο από μια πρόσοψη, μια ψευδαίσθηση που συντηρείται από δειλία ή από σεβασμό στις κοινωνικές συμβάσεις. Αυτό αφηγείται το ανά χείρας μυθιστόρημα αντιπαραθέτοντας δυο όψεις της ίδιας ιστορίας.